Let’s talk

Er is veel vraag naar mijn verhaal.

Hier is een deel, er volgen nog ingezoomde fragmenten maar die staan nog niet op papier. Voor alles is een tijd ☺️

Mijn verhaal in de blog
‘Als je me echt zou kennen zou je weten dat…’ maakte destijds veel los, ik bevond me
in het donker en zocht licht.

In een notendop heb ik in fases kleine keuzes gemaakt die me steeds dichter bij mezelf brachten.

Om te beginnen ben ik zowel in de westerse als in de oosterse geneeskunde alles gaan halen wat er voor mijn gevoel te halen viel. Mijn conclusie is dat deze werelden hand in hand zouden moeten gaan, dat mensen dan optimaal geholpen kunnen worden. Helaas stuitte ik aan beide kanten op (voor)oordelen, ‘objectieve’ meningen en ego’s.

Ik heb me voorgenomen om te verbinden, ik erken de waarde van beide. Ik heb me verdiept en laten opleiden op diverse vlakken. Ook mooie connecties gemaakt, en die maak ik nog steeds, waardoor we mensen nog beter kunnen ondersteunen door te verwijzen naar elkaar. (Voel je vrij om te netwerken)

Terug naar toen.
In mijn omgeving ontstond kamp Noord en Zuid. Goed bedoelde adviezen. Luisterende oren. Voors en tegens. Energie gevers , energie vreters. Oordelen, meningen, ego’s. Ik sloot me af voor velen en leerde mijn buikgevoel te volgen. Ik ben gaan ontwikkelen en dat trekt aan of stoot af. Het voelt oké en daardoor kon ik steeds beter de beweging naar binnen ipv buiten maken.

Daarnaast was er mijn hoofd en mijn hart, ik werd heen en weer geslingerd tussen wensen en realisme, hoop en teleurstelling, de enige manier was erdoor heen. Dwars erdoor. Niet vluchten. Niet vechten. Niet bevriezen. Voelen, het zijn, bewustwording.

Ik maakte mijn keuzes vanuit gevoel, alles kwam samen en het ging van pretty in pain, denken en zeggen dat er ergere dingen zijn…. Naar onder ogen zien van mijn lijden. Bewustwording dat de kwaliteit van mijn leven ernstig belemmerd wordt. Ik ging strijden!

Strijden: niet tegen maar voor mezelf.

Mijn proces is nog in gang. Zoals dat bij iedereen (ja ook bij jou lieve lezer) continue in beweging blijft.

Nu stuit ik op wat tegenslag in de opbouw van kracht. Ik schakel een versnelling terug en voel dat het ook oké is.
Ik stel mijn doel bij en volg het pad zonder oordeel, zonder druk en zonder me van de wijs te laten brengen.

Mentaal richt ik me niet op deze tegenslag. Ik omarm het. In het moment kan ik frustratie voelen maar dan ook meteen zien dat ik vooral gefrustreerd raak over het wel willen en niet kunnen, dit een valkuil is van mij.

Wat je aandacht geeft groeit.

Daarom richt ik mij op zaken waar ik blij van wordt, de studies die ik volg, mijn stapel boeken die ik alleen maar hoger ipv lager wordt omdat ik zoveel zo graag wil lezen. Ideeën uitwerken! Enthousiasme en focus zijn daarbij mijn valkuilen. #multipotentialist

Ik blijf vertrouwen in het pad dat voor mij ligt. Ik volg het vanuit intuïtie en ik voel het, weet het, dit is pas het begin van iets heel moois 🧡❤️

Wil je meer?
Wil je zelf ook tot inzichten komen?
Heb je eens een andere kijk op een situatie nodig?
Wil je zaken uit het verleden opruimen?
Je ouder/kind relatie verdiepen?
Eens ervaren wat je lichaam te vertellen heeft?

Maak een afspraak, je bent welkom. 💛

www.byferm.nl (check deze mooie -nog niet helemaal af- website)

Lieve groet Nadine

#mijnverhaal #byferm #defermecoach #defermeschool #uniekecosching #zelfzorg #ontwikkelen